Próba sprawdzenia kompatybilności norweskiego budyniu z ryb czyli tzw. fiskepuddingu z naszym słowiańskim poczuciem smaku zakończyła się połowicznym sukcesem. Oboje zjedliśmy, co było na talerzach. Smak w porządku, ale konsystencja, według mnie, (jak by to delikatnie powiedzieć?) - zdecydowanie zaskakująca.
Cóż, spróbowaliśmy, ale powtórki chyba nie będzie.
Pokrojony w plastry fiskepudding podgrzałam w białym sosie. Tu bardzo popularny jest hvit saus albo fiskesaus produkowany przez monopolistę – firmę TORO. Spróbowaliśmy tego drugiego, smaczny, ale nasz samodzielnie upichcony też jest świetny (duszona na odrobinie masła cebula, podlana wodą, zmiksowana na mus, zagęszczona łyżeczką mąki i zabielona łyżką jogurtu).
Dla tych, którzy nie maja zbyt dużo czasu na gotowanie, fiskepudding jest świetnym rozwiązaniem. Kupujesz to zdrowe danie w sklepie, sam przygotowujesz tylko sos i surówkę.
Pozostaje jeszcze kwestia uporania się z tym dziwnym wrażeniem, że przeżuwasz galaretkę o smaku ryby...
Nie ma to jak własnoręcznie złowiona ryba okraszona pieprzem cytrynowym i upieczona w piekarniku. Palce lizać!
Niebo na poobiednim spacerze w pełni zrekompensowało nam ten kulinarny psikus.
Odrobina norweskiego:
po norwesku: En liten fisk i båten er bedre enn en stor i fjorden.
po polsku: Lepsza mała ryba w łodzi niż wielka w fiordzie.
Tu znajdziesz przepis na fiskepudding (źródło: Wikipedia). Byc może samodzielnie wykonana potrawa zachwyci bardziej niż tak kupiona w markecie?
Pozdrawiam!
Ha det bra!
Reniferowa
Nasetpnym razem usmaż na maśle.
OdpowiedzUsuń