Gdybym mogła...

Od paru dni wraca do mnie Nadine Steir:

Gdyby mogła przeżyć życie raz jeszcze,
odważyłabym się popełnić więcej błędów.
Odprężyłabym się, rozluźniła.
Byłabym głup­sza niż w cza­sie tej podróży.
Mniej rzeczy brałabym poważnie.
Wyko­rzys­tałabym więcej szans,
pojechałabym na więcej wycieczek,
wspięła się na więcej gór i przepłynęła więcej rzek.
Jadłabym więcej lodów i mniej fasolki.

Miałabym pewnie więcej prawdzi­wych kłopotów,
ale za to mniej wymyślonych.

Widzisz, jestem jedną z tych osób,
które są zawsze rozsądne i przy­tomne,
godz­ina po godzinie, dzień po dniu.

Och, miałam też swoje piękne chwile.
Gdyby przyszło mi robić wszys­tko od nowa,
miałabym ich więcej.
Nie próbowałabym niczego innego – tylko chwile,
jedna po drugiej,
zami­ast codzi­en­nego życia z wyprzedze­niem wielu lat.

Jestem jedną z tych osób,
która nigdy się nie rusza bez ter­mometru,
butelki z gorącą wodą,
płaszcza i para­sola.
Gdy­bym mogła zro­bić wszys­tko jeszcze raz,
podróżowałabym z o wiele mniejszym bagażem niż w tym życiu.

Gdy­bym miała ponownie przeżyć życie,
na wiosnę wcześniej bie­gałabym boso
i nie zakładała butów do późnej jesieni.
Częś­ciej chodz­iłabym na tańce,
częś­ciej jeźdz­iła na karuzeli
i zbier­ała więcej stokrotek.

Nadine Steir, Gdybym mogła przeżyć życie raz jeszcze

***

To, co za mną - ważny bagaż.
Teraz trwa to nowe, inne, trochę niespodziewane.
Przyjazd tu, na naszą wyspę, to próbowanie życia na nowo.
Na stokrotki jeszcze nie czas, karuzeli nie lubię,
ale tylu rzeczy nie robiłam wcześniej, bo:
nie wypada,
jestem za stara,
nie mam czasu,
to zbyt kosztowne,
zrobię to później.

Nie ma żadnego później.
Jest tu i teraz.
Nie będę czekać do starości, by powtórzyć za Nadine: "Gdybym mogła..."
Chwilo, trwaj!


Pozdrawiam!
Ha det bra!
Reniferowa