Zwierzaki wracają do pudła, mała E znajduje inne zajęcie.
Zaczyna się pora odbierania maluchów przez rodziców. Często towarzyszą im dzieci z innych grup. Wpada rozentuzjazmowany pięciolatek i od progu krzyczy: Wypadł mi ząb! Wypadł mi ząb!
A mała E, jakby tylko na to czekała - podnosi głowę znad puzzli i krzyczy na cały głos: Å stakkars, stakkars deg! Stakkars grisen vår!, co znaczy: Oj biedactwo! Nasza biedna świnio!
Mina odbierającej malucha mamy - nie do opisania;)
***
Pracowałam dziś do siedemnastej. Dom przywitał mnie takim zaokiennym płonącym niebem.
Czy kiedyś mi się to znudzi? Czy spowszednieje? Mam nadzieje, że nie.
Pozdrawiam, ha det bra!
Reniferowa
Oj chyba Ci sie nie znudzi :)Ja nadal biegam od okna do okna :))))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Judyta
też tak czuję, że raczej Ci się nie znudzi. Piękne te widoki. Ja zimę spędziłam kiedyś w Hedmarku i pamiętam te obłędne kolory - róże, błękity.
OdpowiedzUsuńCzytam sobie Twój blog i oczka mi się otwierają coraz szerzej. Reniferowo, czy Ciebie uczyła Edel z Żółtego Domku? Oglądalam dziś zdjęcia... czyżbyśmy się gdzieś się minęłysmy na korytarzu starej szkoły? Czy w kultur kafe :)
OdpowiedzUsuńPozdawiam :)
Judyta
Jednak nie, nie mogłysmy się mijać na korytarzu bo mnie Edel zaczęła uczyć jesienią, ale wydaje mi się, że to ta sama kochana Edel :)Oczywiscie moge się mylić :)
OdpowiedzUsuńU mnie sypie drobniutki śnieg :)
Dobrego popołudnia życzę :)
Ja tez studiowałam w W. Mieszkałam tam od 88 do 99 :) jedno z moich ukochanych miast.J
Wiosną 2010 roku odwiedziłam Renifera i przez kilka tygodni chodziłam na kurs do Edel. Tak, Edyto, do tej kochanej Edel, o której piszesz - znanej wszystkim jako Edel z żółtego domku. Zajęcia mieliśmy w starej szkole.
OdpowiedzUsuńWybraliśmy się ostatniego lata na ryby do Brattvåg - mamy tam swoje ulubione miejsce. Gdy mijaliśmy szkołę i ten żółty domek, serce mocniej mi zabiło. Takich nauczycieli się nie zapomina.
Pozdrawiam:)
To chyba za sprawą E - del zrobiłam z Ciebie, Judyto, E -dytę.
OdpowiedzUsuńWybacz:)
Teksty dzieci boskie - ich logika i sposób skojarzeń nieustannie mnie zaskakuje. Obiecałam sobie, że będę zapisywała texty moich chłopaków, ale jakoś marnie to idzie.
OdpowiedzUsuńMen rett på sak - czy dobrze się domyślam, że pracujesz w barnehage? Właśnie przeglądam oferty pracy w Norwegii w szkolnictwie i wydaje się być ich dużo, natomiast zastanawia mnie czy Norwegowie uznają polskie wykształcenie i jak ew. przebiega proces uznania polskiego dyplomu.
Uznaniem wykształcenia zajmuje się NOKUT.
OdpowiedzUsuńAby mieć prawo wykonywania zawodu nauczyciela, konieczne jest także uznanie kwalifikacji pedagogicznych przez Utdanningsdirektoratet.
Procedura czasochłonna - w obu przypadkach około czterech miesięcy.
Informacje o wymaganych dokumentach znajdziesz na stronach obu instytucji.
http://nokut.no/no/Utenlandsk-utdanning/
http://www.udir.no/Regelverk/Utenlandske-yrkeskvalifikasjoner/
Tusen takk.
OdpowiedzUsuń